"ಕರಾವಳಿಯ ದೈವ ಶಕ್ತಿ"

  "ಕರಾವಳಿಯ ದೈವ ಶಕ್ತಿ"

ನಮಸ್ಕಾರ,

ತುಳುನಾಡು ಎಂದರೆ ಕರಾವಳಿ ಕರ್ನಾಟಕದ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಭೂಭಾಗ. ಇದು ಕಪ್ಪು ಮಣ್ಣಿನ ನಾಡು ಎಂದೂ ಹೆಸರಾಗಿದೆ. ತುಳುನಾಡಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಕೇವಲ ಅದರ ಭೂಗೋಳಿಕತೆಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಇಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳು, ಭಾಷೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಹಾಗೂ ಜನರ ಜೀವನಶೈಲಿಗೂ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ದೈವರ ಆರಾಧನೆ, ನಾಗಾರಾಧನೆ, ಯಕ್ಷಗಾನ, ಕಂಬಳ ಹೀಗೆ ಹಲವು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಾಗಿವೆ. ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ನಾನು ತುಳುನಾಡಿನ ದೈವಾರಾಧನೆ ಕುರಿತು ವಿವರವಾಗಿ ಪರಿಚಯಿಸೋಣ.

1. ತುಳುನಾಡಿನ ಜನರ ದೈವಾರಾಧನೆ 

ತುಳುನಾಡಿನ ಜನರು ತಮ್ಮ ದೈವವನ್ನು ಮನೆಯ ಸದಸ್ಯರಂತೆ ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಬದುಕಿನ ಕಷ್ಟ, ನಷ್ಟ ಅಥವಾ ಬೇಜಾರಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರು ದೈವದ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ತಮ್ಮ ಸಂಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. "ನಮ್ಮ ದೈವ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಯುತ್ತಾನೆ, ನಮ್ಮ ಕೈ ಹಿಡಿದಿಡುತ್ತಾನೆ" ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯು ಇಲ್ಲಿ ಬಲವಾಗಿ ಬೆಳೆದಿದೆ. ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಹಿರಿಯ ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರೂ, ತಮ್ಮ ಮೂಲ ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ದೈವಾರಾಧನೆ ಮರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ದೈವಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ನಂಬಿಕೆಗಳು ಅವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಶಕ್ತಿ ಹಾಗೂ ನೆಮ್ಮದಿ ಪಡೆಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತವೆ.

2. ದೈವದ ಮಂಚ – ಆರಾಧನೆಯ ಹೃದಯ

ತುಳುನಾಡಿನ ದೈವ ಆರಾಧನೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಮಂಚದ ಮಹತ್ವ ಅಪಾರ. ದೈವವನ್ನು ಹಲಸಿನ ಮರದ ಮಂಚದಲ್ಲಿ ಆಹ್ವಾನಿಸಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಲಸಿನ ಮರವು ಶುದ್ಧತೆ ಹಾಗೂ ಶಕ್ತಿ ಪ್ರತೀಕವಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ, ಸುಮಾರು ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ಮಂಚಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಸರಳವಾಗಿದ್ದವು – ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಮಲಗುವ ಮಂಚವನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಿ, ಅದರ ಮೇಲೆ ಸುತ್ತೆ ಪನಿಯರಗಳನ್ನು ಬಡಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ಇದಕ್ಕೆ ಮುಂದುವರೆದಂತೆ “ಮದನಾಕೈ” ಮಂಚದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಪರಿಚಯವಾಯಿತು. ಮನೆಯ ಚಾವಡಿಯ ದಕ್ಷಿಣ ಅಥವಾ ಪಶ್ಚಿಮ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಪಡು ಭಾಗದಲ್ಲಿ ದೈವವನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ನಂತರ, ಕತ್ತರಿ ಮಂಚ, ನಂತರ ಉಯ್ಯಲೆ ಮಂಚ ಎಂಬ ವಿವಿಧ ಮಂಚದ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಬೆಳವಣಿಗೆಗೊಂಡವು.

ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ದೈವದ ಮೂರ್ತಿ, ಆಯುಧ, ಮಣಿ, ನೀರು, ದೀಪಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟು, ವಿಶೇಷ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಪನಿಯರನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮನೆಯ ಹಿರಿಯರು ಅಥವಾ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ದೈವ ಪೂಜೆಯನ್ನು ನೆರವೇರಿಸುತ್ತಾರೆ. ದೈವಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಉಪಕರಣಗಳನ್ನು "ಭಂಡಾರ" ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ವರ್ಷದ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ದೈವರಿಗೆ ನರ್ತನ ಸೇವೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

3. ಕೋಲ – ದೈವ ಆರಾಧನೆಯ ಉತ್ಸವ

ಕೋಲ ಅಥವಾ ದೈವ ನರ್ತನವು ತುಳುನಾಡಿನ ಜನರ ಜೀವನದ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಉತ್ಸವ. ಕೆಲವು ರಕ್ತಹಾರದ ದೈವಗಳಿಗೆ ಜೀವಂತ ಕೋಳಿಯನ್ನು ಆಹಾರವಾಗಿ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೋಲದ ದಿನದಂದು, ಮನೆಯ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಚಪ್ಪರ (ದೊಂಪ) ಹಚ್ಚಿ ಮಾವಿನ ಎಲೆಯ ತೋರಣಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಕೋಲವನ್ನು ಮೂರು ಜನಾಂಗದವರು ಕಟ್ಟುತ್ತಾರೆ: ಪರವರು, ನಲ್ಕೆಯವರು, ಪಂಬದರು. ಕೋಲದ ದಿನಾಂಕವನ್ನು ಈ ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಸುವಾಗ ವೀಳ್ಯದ ಎಲೆ, ಅಡಿಕೆ, ಹಣವನ್ನು ನೀಡಿ ಸಿದ್ಧತೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ದೈವಕ್ಕೂ ವಿಶೇಷ ಬಣ್ಣ, ಬಟ್ಟೆ, ಬೆಳ್ಳಿ ಅಥವಾ ಪಂಚಲೋಹದಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ ಗಗ್ಗರ, ತಲೆಪಟ್ಟಿ ಇತ್ಯಾದಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಹೆಣ್ಣು ಶಕ್ತಿಯ ದೈವಕ್ಕೆ ಪಟ್ಟೆ ಸೀರೆಯನ್ನು ಹಾಕುತ್ತಾರೆ. ತೆಂಗಿನ ಗರಿಯಿಂದ ತಯಾರಿಸಿದ ಸಿರಿಯ ಅಣಿಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಾರೆ.

4. ದೈವ ನರ್ತಕ ಮತ್ತು ಪಾಡ್ದನಗಳು

ದೈವ ನರ್ತಕ ದೈವದ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವಾಗುವಂತೆ ಪಾಡ್ದನಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾನೆ. ದೈವ ನರ್ತನವು ರಾತ್ರಿ ಭರವಸೆಯಿಂದ ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ವಾದ್ಯ, ಬ್ಯಾಂಡ್, ಹೆಜ್ಜೆ ಎಲ್ಲವು ದೈವದ ಹಾಜರಾತಿಯನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಊರಿನ ಜನರು ದೈವದ ನರ್ತನವನ್ನು ನೋಡುವ, ಅನುಗ್ರಹ ಪಡೆಯುವ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಸೇರುತ್ತಾರೆ.

5. ಗುತ್ತು-ಬರ್ಕೆ – ಪರಂಪರೆಯ ಪೋಷಕರು

ಗುತ್ತು, ಬರ್ಕೆ ಎಂಬವರು ತುಳುನಾಡಿನ ದೈವ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಪ್ರಮುಖ ಕುಟುಂಬ. ಅವರು ದೈವ ಪೂಜೆ, ಕೋಲ ಉತ್ಸವ, ಮತ್ತು ಇತರ ವೈಭೋಗಗಳಿಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ. ನರ್ತನದ ವೇಳೆ ದೈವವು ಅವರಿಗೆ ಗೌರವ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಇವರು ಮಾತ್ರ ದೈವಪೂಜೆಗೆ ವಿಶೇಷ ಆಹ್ವಾನ ಪಡೆದಿರುವವರು.

6. ದೈವರ ವಿಶೇಷತೆಗಳು

ಸುಮಾರು ಸತ್ಯಯುಗದಿಂದ, ಕಾರ್ಣಿಕ ಪುರುಷರು ದೈವ ಶಕ್ತಿಗಳಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗಳಿಗೆ:

• ಕೋಟಿ-ಚೆನ್ನಯ
• ಕಾಂತ ಬಾರೆ–ಬೂದಾಬಾರ
• ಕರಿಯ ದೇಸಿಂಗರಾಯ
• ಬೋಳಿಯ ದೇಸಿಂಗರಾಯ
• ಕಲ್ಕುಡ-ಕಲ್ಲುರ್ಟಿ
• ಕಾನದ-ಕಟ್ಟದ
• ಎಡ್ಮೂರದೆಯ್ಯು–ಭದ್ರಕಂಡ್ಜ
• ಕೆಳದ ಪೆರ್ಣು
• ತನಿಮನಿಗ ಕೊರಗಜ್ಜ

ಪ್ರತಿ ದೈವಕ್ಕೂ ತನ್ನ ವಿಶೇಷತೆ, ಶಕ್ತಿ, ಬಣ್ಣ, ವೇಷಭೂಷಣ, ಆರಾಧನೆ ವಿಧಾನ ಇವೆ. ಜನರು ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ.

7. ದೈವರ ಆರಾಧನೆಯ ಮಾನಸಿಕ ಪ್ರಭಾವ

ದೈವಾರಾಧನೆ ಜನರ ಬದುಕಿಗೆ ಧೈರ್ಯ, ನೆಮ್ಮದಿ, ಸಾಂತ್ವನ ತರುತ್ತದೆ. ಕೋಲದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಜನರು ದೈವದ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ತಮ್ಮ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ದೈವದ ಒಂದು ನುಡಿಯಿಂದ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ, ಧೈರ್ಯ, ನೆಮ್ಮದಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ. ಮನೆಗೆ ಅಥವಾ ಊರಿಗೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ದೈವರು ತಮ್ಮ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಪಾಠ, ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

8. ಇಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ದೈವಾರಾಧನೆ

ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ತುಳುವರು ಸಹ ತಮ್ಮ ದೈವರನ್ನು ನೆನೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆ, ಕೋಲದ ಸಂಪ್ರದಾಯ, ಪಾಡ್ದನ, ವಾದ್ಯಗಳು ಹೊಸ ಪೀಳಿಗೆಯವರೆಗೂ ತಲುಪುತ್ತಿವೆ. ಈ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.

ದೈವರಾಧನೆಯು ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ, ಸಣ್ಣ ಮರದಂತೆ ಕಂಡರು, ಇದರ ಬೇರುಗಳು ತುಂಬಾ ವಿಶಾಲವಾಗಿ ವ್ಯಪಿಸಿದೆ. ಜನರು ತಾವು ನಂಬಿದ ದೈವದ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ತಮ್ಮ ಕಷ್ಟ ಕಾರ್ಪಣ್ಯಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಕೋಲದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ದೈವವು  ನೊಂದ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಪರಿಹಾರ, ಮತ್ತು ಸಾಂತ್ವನವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ದೈವದ ಒಂದು ನುಡಿಯಿಂದ ದೈರ್ಯ ಹಾಗೂ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಜೀವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮನೆಗೆ ಅಥವಾ ಊರಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಪಟ್ಟ ದೈವವಾಗಿದ್ದರು ಜನರು ಅದೇ ಭಯ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ. 

ಸುಮಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಸತ್ಯಯುಗದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಣಿಕ ಪುರುಷರು ದೈವಶಕ್ತಿಗಳಾಗಿದ್ದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಮನುಷ್ಯರಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ಅವರು ಮುಕ್ತಿಯ ನಂತರ ಮೂಲ ಪುರುಷರಾಗಿ, ಕಾರ್ಣಿಕ ಪುರುಷರಾಗಿ ದೈವಗಳಾಗಿದ್ದಾರೆ.  ಕೋಟಿ-ಚೆನ್ನಯ, ಕಾಂತ ಬಾರೆ -ಬೂದಾಬಾರ, ಕರಿಯ ದೇಸಿಂಗರಾಯ, ಬೋಳಿಯ ದೇಸಿಂಗರಾಯ, ಕಲ್ಕುಡ-ಕಲ್ಲುರ್ಟಿ, ಕಾನದ- ಕಟ್ಟದ, ಎಡ್ಮೂರದೆಯ್ಯು - ಭದ್ರಕಂಡ್ಜ, ಕೆಳದ ಪೆರ್ಣು, ತನಿಮನಿಗ ಕೊರಗಜ್ಜ,  ಹೀಗೆ ಹಲವಾರು ಜನರನ್ನು ಕಾರ್ಣಿಕ ಪುರುಷರನ್ನಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಒಂದೂಂದು ದೈವಕ್ಕೂ ಒಂದೊಂದು ವಿಶೇಷತೆಗಳಿವೆ.  ಅವುಗಳ ಕಾರ್ಣಿಕವೂ ಅಷ್ಟೆ ಸತ್ಯ.

ಸಾರಾಂಶ

ತುಳುನಾಡಿನ ದೈವಾರಾಧನೆ, ಕೋಲ, ಮಂಚ, ದೈವ ನರ್ತಕ, ಗುತ್ತು-ಬರ್ಕೆ, ಪಾಡ್ದನಗಳ ಮೂಲಕ ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿರುವ ಪರಂಪರೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಆದರೆ ಜನರ ಜೀವನಶೈಲಿ, ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಂಧವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ನಾವು ಅರಿತು, ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿದೆ.

ದೈವರಾಧನೆಯನ್ನು ಬರವಣಿಗೆಯ ಮುಖಾಂತರ ವರ್ಣಿಸಲು, ಒಂದೇ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮುಗಿಯೋದಲ್ಲ,  ನಾವು ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಷ್ಟು ಮುಗಿಯುದಿಲ್ಲ. ಅರಿತಷ್ಟಿದೆ, ಕಲಿತಷ್ಟು ಇದೆ. ತುಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ದೇವಸ್ಥಾನಳಷ್ಟೆ... ದೈವಸ್ಥಾನಗಳಿದೆ...  ಇದೊಂದು ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಆರಂಭ. ನಕ್ಷತ್ರವನ್ನು ಎಣಿಸಲಾಗದಷ್ಟು ಕಠಿಣ. ತುಳುನಾಡಿನ ಜನರಿಗೆ ದೈವರಾಧನೆಯ ನಂಬಿಕೆ ಅಪಾರ. ಆದರೆ ಇದು ಮನರಂಜನೆಯ ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರದರ್ಶನವಾಗದೆ. ಭಕ್ತಿ ಇರುವಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಡೆಯಬೇಕಿದೆ. ನಮ್ಮ  ಸಂಸ್ಕ್ರತಿಯನ್ನು ಉಳಿಸೋಣ, ಬೆಳೆಸೋಣ ಸಾದ್ಯವಾದಷ್ಟು ತಿಳಿಸೋಣ. 

                                                    ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ನಮ್ಮ ಹೆಮ್ಮೆ

 ‌                                                        ಜೈ ತುಳುನಾಡ್